ARCHIEVEN
Een schitterend verval (3).
Toen ik ’s avonds thuiskwam van een heerlijk schrijfverblijf in Bergen aan Zee, met gelijkgestemden, hoogstaand alcoholgebruik, lange avondlijke gesprekken, en zowaar ook nog eens 2500 vers geschreven woorden in the pocket die voor een keer eens geen aanleiding gaven...
Lees meerEen schitterend verval (2).
De nacht voor de afspraak met de neuroloog, droomde ik van Karen. Ik was op een feest, in een kleine ruimte met rode muren en een laag plafond. Veel mensen die ik niet kende, en iedereen had zwarte cocktailglazen in de hand. Op een bepaald moment liep ik een trap op,...
Lees meerEen schitterend verval.
De laborant hoorde dat ik Belg was. ‘Nou,’ zei hij. ‘Dan zal ik u de lange uitleg geven.’ Daarna formuleerde hij, zoals te verwachten viel, en ruimschoots binnen de in Nederland voor zulke gevallen bij wet vastgestelde tijdslimiet, een zin waarin het woord plezant...
Lees meerSchim / coach.
Het was een geval van overmacht, een noodgreep, de enige manier waarop ik Lou Victoria (11) kon overtuigen om wedstrijden te spelen, iets wat ze al twee jaar categoriek weigerde – terwijl ze wel elke week vrolijk meetrainde met de club – bang dat ze het ‘zielig’ zou...
Lees meerAndere dingen te doen.
’s Middags had ik twee gemiste oproepen van een nummer dat ik niet kende. Ik keek uit het raam en at een banaan. Er was geen begrafenis vandaag. Gisteren had de fanfare weer gespeeld terwijl de witte kist van de kerk over het plantsoen naar de Nieuwe Ooster werd...
Lees meerBetekenis.
En voor ik het wist was de avond gevallen, als een steen, en ik fietste met een donker gemoed naar huis terwijl ik in gedachten nog bij een smeulend vuurtje onder een rieten afdak zat, de maan een pingpongbal aan de met sterren besprenkelde hemel en in de verte de...
Lees meerBeuken.
Ik ging hardlopen bij zonsopgang, dat klinkt beter en vroeger dan kwart voor negen, maar feeërieke taferelen bleven uit want aan de oostzijde van het Nieuwe Diep ging de opkomende zon schuil achter een somber gordijn dat mij duidelijk maakte dat ook vandaag in niets...
Lees meerLul.
Daags na het verschijnen van het stuk van Ronit Palache over Mai Spijkers in de Volkskrant, stond ik op een feestje in de Noord-Hollandse polder aan een non-alcoholisch biertje te lurken terwijl enkele collega-auteurs druk doende waren het betreffende artikel te...
Lees meerVoltooid leven
De laatste ochtend stond ik met een kop koffie op het erf, en ik zag de zwaluwen in en uit de gaten in de oude, moedige muren van de longère vliegen, de longère die we bij nader inzien toch niet mogen verbouwen, of misschien toch wel, of misschien toch niet, want de...
Lees meerBijna.
‘Ben je al aan het schrijven?’ vroeg Gilles toen we in het steegje voor Kapitein Zeppos heus niet stonden te roken. ‘Bijna,’ zei ik. ‘O, ben je het aan het uitstellen?’ riep hij verlekkerd. ‘Ben je het aan het opbouwen in je hoofd?’ ‘Ja,’ zei ik. ‘Zoiets.’ ‘Heerlijk,’...
Lees meer