ARCHIEVEN
Mannetje.
De oudste super 8 films van mijn vader waar ik op voorkom, dateren uit 1973. Dus op die filmpjes ben ik maximaal twee jaar oud. Het zijn de bekende korrelige beelden van wandelingen, zwempartijtjes…
Totale stilstand.
Zoals altijd wanneer ik op donderdag ga hardlopen, kwam ik in het park Het Mannetje tegen, een flinke tachtiger met wandelstok en pet die, wanneer hij mij aan ziet komen lopen, als een wielersupporter aan de rand van het pad gaat staan…
Hokje.
Voor de voorstelling, die vier uur zou duren, moest ik nog even naar toilet. Sinds enige tijd zijn de toiletten in de Stadsschouwburg genderneutraal. Ik wil hier niet ingaan op…
De iTunes Shuffle #1: Beach Fossils.
‘Waarom zou ik Spotify moeten hebben?’ vroeg ik aan een ex-collega uit de vermaledijde muziekindustrie toen we onlangs samen in de auto op weg waren naar Volendam voor een authentiek potje bekervoetbal. ‘Ik heb nog niet eens alle muziek beluisterd die in mijn iTunes bibliotheek zit!’
Liefde en aandacht.
Op de trein naar Den Haag begon ik te lezen in een boek waarvan ik de titel en auteur nu niet kan noemen omdat ik vanaf de allereerste regel – nee, zelfs nog eerder, vanaf het motto, afkomstig van Raymond Queneau, zoveel wil ik wel prijs geven –overvallen werd door het idee dat dit boek De Oplossing was voor al mijn problemen…
Site.
Een nieuwe website, indeed. Een fabeltastische productie van Marc en Kirsten ehm Fabels en voor het eerst – nerd alert – niet meer op die goeie ouwe PivotX software die ik meer dan tien jaar lang gebruikt heb (waarvoor nog enorm merci PivotX!) maar wel op Wordpress.
ADE.
In het najaar van 1996 was ik voor het eerst in Amsterdam, om de tweede editie van het Amsterdam Dance Event te bezoeken. Ik mocht meerijden met Laurent, mijn baas bij de Gentse platenmaatschappij Big Time International. Laurent was een man die uitsluitend...
Lezen maar.
Gisterennacht las ik bij VPRO's Nooit Meer Slapen op Radio 1 een briefje aan mijn oudste dochter voor, naar aanleiding van #metoo. De Standaard vroeg of ze die brief mochten publiceren. Dat heb ik geweigerd omdat ik de tekst te kwetsbaar vind voor zo'n groot podium en...
Hema.
Rare dagen, met een hoofdrol voor de dood. Vrijdagnacht zat Lou Victoria (5) krijsend rechtop in bed. Ze keek me aan alsof ze me niet kende, of alsof ik iemand was die ze niet had verwacht ooit nog terug te zullen zien. Een week eerder hadden we haar moeten vertellen...
Naar de overkant.
Die dag stonden we te wachten op de boot, zoals elke ochtend, de fiets aan de hand, de blik gericht op de overkant. Het ponton wiegde ons zachtjes heen en weer. De hemel grijs, slierten mist laag boven het water. In de verte kon je nog net de oude brug zien, en het...